Düz Konuşma

Genel anlamıyla bir olay, bir durum üzerine ya da içinde bulunulan bir duygu dürtüsüyle, düzüp-koşmak yoluyla söylenmiş halk şiiri; koşuk. Özel anlamıyla 8 ya da 11 heceli, dört dizeli bentlerden oluşan halk şiiri biçimi: “Koşma’da ilk dörtlüğün ikinci ve dördüncü dizeleri uyaklıdır. Bu uyak aynı zamanda koşmanın ayağıdır. Birinci ve üçüncü dizelerde kendi aralarında uyaklı olabilir. İkinci ve sonraki dörtlüklerde ise ilk üç dize kendi aralarında, son dize ilk dörtlüğün son dizisiyle uyaklıdır. Koşmalar konularını sosyal, felsefî, siyasî ve günlük olaylardan alırlar. Aşk üzerine söylenmiş, duygusal koşmalar da vardır. İşledikleri konulara göre Güzelleme, koçaklama, taşlama vb. türlere ayrılırlar. Halk ağzında koşma yerine çoğunlukla türkü, mani, koşuk, deme, yır sözcükleri kullanılır. Eski yazılı kaynaklarda koşma değil koşuk sözcüğünün kullanılmış olması, koşma’nın sonradan kuramcılar tarafından üretilen bir terim olduğu düşüncesi uyandırmaktadır.”